Jeruzalem 25.10.2016

Slapen met 12 man op een kamer was voor mij al heel lang geleden dat ik dat had meegemaakt. Misschien wel mijn Crocus tijd in Doeveren. Nu dus in Jeruzalem, voornamelijk om de kosten laag te houden en deels ook omdat ik het gewoon wilde uitproberen. Gisteren voelde wel wat onwennig maar vanavond ging dat goed. Ik was wel vanmorgen erg vroeg wakker en ik kon de slaap niet meer pakken. Gevolg was dat ik de eerste er uit was van de kamer en dat ik al om half 8 aan het ontbijt zat. Ik moest om half 10 bj de Western Wall zijn om het eerste programma te doen waarvoor ik me had opgegeven. Het was Journey to Jerusalem, een interactief programma waarin de laatste 2000 jaar van de joden werd uitgelegd omdat ze na de verwoesting van de tempel in 70 na Christus over heel de wereld zijn uitgewaaid en ze pas in 1948 weer een eigen land hebben gekregen. De geschiedenis werd verteld in verschillende tijdsblokken en je kreeg als er over een tijdsblok was uitgelegd zelf de keuze waar jij je zou willen vestigen. Het duurde een uur en het was erg interessant om zo over de geschiedenis te leren. Wat ik wel wist maar me toch wel weer raakte was dat de joden eigenlijk nergens welkom waren en als ze ergens een tijdje rust hadden gehad ze uiteindelijk toch weer de schuld kregen en ze verdreven werden. Ook helaas door (zogenaamde) christelijke landen.

Daarna naar het programma look in to the past waarbij je met een soort viewcamera denkbeeldig door de tweede tempel kan lopen net of je er zelf bij bent. Erg mooi gemaakt. Daarna een kaart gekocht waarbij ik negen activiteiten in de joodse wijk kan bezoeken met uitleg erbij. Ik begon bij het tempelplein wat een openluchtmuseum is. Daarna naar de Hurva synagoge waarbij je bovenop deze synagoge kon lopen met werkelijk een prachtig vergezicht. Toen het Burnt house en The herodian Quarter met allerlei opgravingen en uitleg over de tweede tempelperiode. Het was vandaag druk in de oude stad en ik heb nog een tijd bij de Hurva synagoge gezeten en het is prachtig om al die verschillende mensen daar langs te zien komen wandelen. Vanmorgen had ik gebeden dat ik goede en bijzondere contacten vandaag mocht hebben. Aan het einde van de middag naar de joodse markt gegaan om daar mijn bite card te verzilveren. Dat is een kaart die ik via internet had gekocht en waar bij je dan op de markt allerlei kraampjes af kan gaan om iets te gaan eten waar je uit kan kiezen. Ik liep daar en zie ik een jongen zitten die ik twee weken geleden voor de eerste keer had ontmoet op een bijbelstudie/leerhuis in Gorinchem. Ik was daar naar toe gegaan toen een jongen die ik volg op facebook een evenement had aangemaakt waarbij men een start maakte met het bestuderen van het leven van de aartsvaders Abraham, Isaac en Jacob. Met elkaar dieper het woord van God induiken, van God ontvangen, elkaar bemoedigen en aansporen om 'in geloof' te leven. De persoon die deze ochtend had georganiseerd, genaamd Jeffrey van Davids Tabernakel was eigenlijk onverwachts naar israel gekomen. En troffen elkaar dus zo gezegd voor de tweede keer op de Mahane Yehuda market in Jeruzalem.
Het streven/doel van Davids Tabernakel is de volgende:
Davids tabernakel is een (gebeds)huis, een (geloofs)gemeenschap/bediening, bestaande uit een groeiende groep gelovigen die vanuit een persoonlijke (harts)relatie met de Messias Yeshua…Jezus Christus….en elkaar “op weg” zijn. We geloven dat God een plan heeft met ieder mens persoonlijk, Israël, Zijn Gemeente en de wereld en verlangen om niet alleen deel te hebben aan dat plan, maar ook gebruikt te worden om dat ‘Meesterplan’ te helpen vervullen. We hebben een intens verlangen om de “vervallen hut” van David (Am. 9:11-15; Jes.16:5: Hand.15:16,17)…het Huis van de Heer….opnieuw te helpen oprichten en te bouwen, zoals “In den beginne”. Om de Bruid te bereiden en toe te rusten voor de komende Bruidegom, de weg te banen voor de Koning die spoedig komt.
Het gaat hier echter niet om de fysieke tabernakel, maar om een geestelijke tabernakel. Een plaats die gecentreerd is rondom de manifeste tegenwoordigheid van God (de ark), omringt door gelovige aanbidders die de God van Israël aanbidden in geest en waarheid.
Het verlangen en de van God gegeven opdracht van ‘Davids Tabernakel’ is om het Lichaam van Christus (de Messias) te informeren, op te bouwen en toe te rusten en diegenen die God (nog) niet kennen, te helpen om in een persoonlijke relatie met Hem te komen door Yeshua (Jezus).

We hadden een heel goed gesprek over deze zaken en drie uur later namen we pas afscheid. Toeval, nee echt niet. Mooi hoe God dingen leidt! Blijkbaar moesten we elkaar treffen vandaag!
Daarom geloof ik ook dat het niet voor niks is dat ik in Israel ben. God had ook deze keer duidelijk gemaakt door de Heilige Geest dat het goed was om te gaan en ook Ans heeft had dat zo ervaren. Dit gesprek van vanavond en alles wat er is verteld is weer een proces in mijn leven waar je in je leven mee bezig bent. Het meer leren kennen van God en Zijn weg met jou. Bewustwording van wat het betekend om de Bijbel beter te leren verstaan en ook om vastgeroeste denkpatronen onder ogen te komen en daarmee ook wat te gaan doen.
Zo is voor mij wel duidelijk geworden dat de Torah waarvan veel christenen zeggen dat die is afgedaan ons juist heel veel te zeggen heeft waarvan wij kunnen leren. Jezus heeft de Torah vervuld en Hij is de levende Torah. Wij zien de Torah vaak als een wet maar we mogen het meer zien als een onderwijzing. Dat is vanuit een heel ander gezichtspunt. Maar ook dat het Oude Testament volledig bij het Nieuwe Testament hoort en dat je ze niet los van elkaar kunt zien. En dan de cyclus van God met de Bijbelse feesten, en wat die voor ons betekenen en dat ze allemaal opzien naar Yeshua/Jezus. Het Christendom heeft de joodse feesten helaas helemaal losgelaten en velen weten nu niet meer welke dat zijn en wat de diepere betekenis er van is en zijn er zodoende totaal niet mee opgegroeid. Je bent nooit te oud om te leren.....