Jeruzalem 26.10.2016

Vandaag weer een druk dagje gehad en ook weer een mooie dag. Ik wilde ook graag naar Israel om te helpen en die mogelijkheid werd me aangeboden door de organisatie Henini.
Zij hebben verschillende hulpprojecten waaronder een gaarkeuken voor de minder bedeelden uit Jeruzalem.
Dagelijk komen er altijd wel vrijwilligers helpen. Vandaag waren er twee. Ik en een Fillipijns meisje die in Cambodja werkte en die op het Feast of the Tabernacles (conferentie tijdens het loofhuttenfeest) had geholpen en nu een dagje Henini deed.
Mijn eerste taak was om maaltijden in te pakken. De gasten kwamen rond half twaalf aan en kunnen naast de maaltijd die ze daar ontvangen ook nog een maaltijd mee naar huis krijgen.
Het was goed om mee te helpen. Toen de gasten kwamen moesten ze doorgeven wat zij wilden en wij serveerden dan het eten voor hun en eventueel kregen ze een maaltijd mee als ze dat hadden opgegeven.
Israel is zeker niet voor iedereen het land van melk en honing. Veel mensen die alija naar Israel maken hebben het best moeilijk.
Je hoort van alle kanten dat het hard werken hier is als je je vestigd in het land. Het is mooi om te zien hoe dankbaar de meeste mensen zijn dat deze voorziening er is. Ik kwam met een nederlandse jongen in contact die bij Henini hebreeuwse les volgde en ook mee hielp met serveren.
Ik had hem s'morgens al zien zitten in het hostel maar toen niet met hem gepraat. Hij gaf me tips en ook dat er vanavond een rabbi kwam spreken over het gebed in het bijbel lands museum. En laat ik nou net de planning
te hebben gemaakt om daar na het werken naar toe te gaan. Wonderlijk toch? Ik wilde daar naar toe gaan omdat het museum open was tot s’ avonds 9 uur, dus het kwam heel goed uit. Ik wilde alleen reizen omdat ik eerder wilde gaan.
Ik checkte uit bij het post hostel wat ik twee nachtjes wilde meemaken om in te chequen bij het mij bekende Abraham Hostel. Ik had geboekt op een kamer van 4 en alleen maar mannen. Terugkijkend moet ik zeggen dat dit me beter beviel. In het Post Hostel sliep ik op een kamer met 12 personen en ook nog gemengd. Ik vond dat toch wel minder.

Toen ik de kamer binnenkwam lag was er iemand nog aanwezig. Het bleek Tudor te zijn, een Roemeense jood van oorsprong die nu in Canada woonde. Achteraf gezien bleek hij al diverse keren een Messiaanse Synagoge te hebben bezocht en stond hij daar heel erg voor open. We zouden die week diverse keren met elkaar gaan op optrekken en kon ik ook zo met hem bepaalde dingen over Yeshua/Jezus delen.

Zo wonderlijk, er was gelijk vanaf het begin een goede klik met elkaar en we konden allebei delen wat we geloofden en ook praten over onze overeenkomsten en verschillen, over hoe er tegen de joden in Canada werd aangekeken maar ook of hij bijvoorbeeld het verlangen had om naar zijn thuisland Israel te gaan, etc etc.
Maar ook dus hoe hij tegen Yeshua aankeek. Hij stond daar voor open. Het was een hele mooie ontmoeting en bevestigde me nog eens dat het goed was om naar Israel te gaan.
Ook deze morgen had ik gebeden en ik weet dat er anderen zijn die dat ook voor mij doen dat ik goede ontmoetingen zou krijgen. Nou dit was er weer een. Later in de week hebben we nog goede diepzinnige gesprekken gevoerd en ik hoop dat ik hem meer zicht op Yeshua/Jezus heb mogen geven net zoals hij mij dat over God heeft gegeven.
Terugkijkend op deze week is niet voor niets geweest dat wij samen op 1 kamer sliepen!

Na onze ontmoeting richting de joodse markt gelopen om wat te eten want ik had deze dag nog niet zoveel op. Toen richting het Bijbel lands museum. De lezing van de rabbi (hoe zijn naam was weet ik niet meer) ging over het gebed. Wat me o.a. bij bleef is dat in de eerste boeken van Mozes helemaal niet over bidden wordt gepraat maar dat in beelden die uit die tijd zijn gevonden mensen in een bidhouding staan. Hij verklaarde het zo dat een biddende houding een natuurlijk iets was, iets wat God als een natuurlijk iets aan ons heeft gegeven. Dat vond ik wel een mooie gedachte.
Na de lezing ben ik nog verder het museum ingegaan. Vond het wat tegengevallen. Als je van archeologie houd ben je aan het goede adres, maar ik ben er wel achtergekomen dat het niet zo mijn ding is.